Ptaki od niepamiętnych czasów jawiły się człowiekowi jako olśniewający wolnością cud natury – wszechobecny, a jednak nieuchwytny, niedościgniony i godny naśladowania. Miłośnicy natury z dębickiej Przystani Świętego Mikołaja wiedzą, że umiejętność wznoszenia się ponad chmury to nie jedyna sztuka, jakiej należy od ptaków się uczyć. 17 kwietnia 2024 r. wyruszyliśmy na podróż do ptasiego raju, by zrozumieć, na czym tak naprawdę polega fenomen skrzydlatych stworzeń. Podczas warsztatów artystycznych zrozumieliśmy, że z ptakami łączy nas lekkość w przekraczaniu granic, swoboda, a także brak przekonania, że jakiekolwiek podziały czy uprzedzenia mogą istnieć. Ptasi raj rozbrzmiewa niezliczonymi odgłosami ptaków, składającymi się na harmonijną pieśń. Do ich wtóru bawiliśmy się, poznawaliśmy tajemnice ornitofauny, tworzyliśmy własne królestwa skrzydlatych istot, a także… staliśmy się opiekunami puszystych pisklątek, wykonanych własnoręcznie z włóczki i filcu. Ulotność ptasiego świata zainspirowała nas do obserwacji podobieństw – nie różnic. Wraz z Dziećmi z Ukrainy, wkraczając do olśniewającego różnorodnością ptasiego świata w procesie twórczym, przekierowywaliśmy naszą uwagę od codziennych trosk do piękna i wyzwolenia, jakie daje kontemplacja przyrody oraz pragnienie, by zgłębiać jej sekrety. Kolibry i szczygły, rudziki i sójki, skowronki i gwarki, kiwi i pingwiny – całe rozświergotane stadko dotrzymywało nam towarzystwa w poszukiwaniach najcudowniejszego z ptasich schronień – przyjaznego, czarownego, jak stworzona dla nas przez Fundację Świętego Mikołaja kraina – utkana z marzeń, jak przytulne gniazdko.
Czy ptaki kochają śpiewać? Czy wszystkie latają? Czy mogą ugryźć? Lubią latać do góry nogami? Czy tak, jak Dzieci z Ukrainy, kochają czysty błękit nieba i uwielbiają tworzyć dzieła sztuki? Takie pytania kołowały dokoła nas 17 kwietnia, podczas gdy akompaniował nam ptasi świergot. Wyprawa do ptasiego raju wiodła nas przez szlaki niezliczonych pytań oraz poszukiwań. Zachwycone Dzieci wsłuchiwały się w ptasie melodie, nie zapominając, że każda zagadka czeka na rozwiązanie, nagrodzone – jakżeby inaczej – delikatnością ptasiego mleczka.
Każdy ptak – jak każde z Dzieci z naszej Przystani – niesie w sobie fascynujący bez reszty wszechświat własnej historii. Dlatego też czas mijał nam niepostrzeżenie, gdy uczyliśmy się o ptasich zwyczajach i upodobaniach. W naszych spotkaniach uwielbiamy łączyć rozbudzającą pasję wiedzę z działaniami artystycznymi. Nie zabrakło ich i tym razem, ponieważ Dzieci, ożywione i zainspirowane zdobytą w turnieju zagadkowym wiedzą, przystąpiły ochoczo do pracy nad własnymi wersjami ptasich rajów, wyczarowanych z papieru o różnych fakturach i w różnorodny sposób formowanego, cekinów i naklejek. Ptasie skrzydła iskrzyły brokatem, a nieba lśniły rozgwieżdżone konstelacjami tworzonymi przez Dzieci. Po stworzeniu królestwa władcy przestworzy, Dzieci z puszystych i mięciutkich nici wykonały śliczne maleńkie pisklątka. Wielobarwne pomponiki otrzymały formę ptasich ciał. Z główek połyskiwały bystre oczka, a z ciałek rozpościerały się skrzydełka. Trudno o rozkoszniejsze stworzonka, niż pisklątka, a jeżeli można je mieć zawsze przy sobie – radość jest zwielokrotniona.
Uskrzydleni, zachwyceni i wdzięczni, dziękujemy radośnie naszym Przyjaciołom z Fundacji Świętego Mikołaja, dzięki którym mamy zapewniony dostęp do każdej sfery – włącznie z przestworem nieba. Czas spędzony w ptasim raju – pełen śmiechu, zabaw, a także cennej wiedzy – stanowił dla nas wyjątkowy lot ku wspólnemu odkrywaniu oraz wznoszeniu się ku jeszcze wnikliwszemu obserwowaniu świata i siebie samych. Dziękujemy!
Projekt współfinansowany przez Fundację Świętego Mikołaja
w ramach programu Przystań św. Mikołaja.
